Έτσι, νωρίς το πρωί της Κυριακής 14 Οκτωβρίου βρεθήκαμε με ένα ψιλόβροχο και τους δρόμους μούσκεμα από το μπουρίνι που μόλις είχε περάσει, στο Κρυονέρι. Στόχος μας να πραγματοποιήσουμε μία ωραία τετράωρη βόλτα
στα κοντινά βουνά της Αττικής, σε διαδρομές άγνωστες και όμορφες, σε μέρη που βρίσκονται μακριά από τις συνηθισμένες μας αποδράσεις. Στόχος επίσης να είμαστε νωρίς πίσω, έτσι ώστε όσοι έχουν πρόβλημα ώρας ή θέλουν να απολαύσουν το μεσημεριανό με την οικογένειά τους, να μπορούν να συνδυάσουν και το αγαπημένο τους χόμπι, αλλά και να μην φέρουν σε δύσκολη θέση την οικογένεια.Τα συναισθήματα όμως το πρωί ήταν ανάμικτα σχετικά με το αν θα “φάμε” τελικά την βροχή ή όχι, μιας και σε γενικές γραμμές, στα Νότια προάστια ο καιρός ήταν καλός. Το ψιλόβροχο αυτό μας συνόδεψε για το πρώτο μισάωρο μέχρι να διασχίσουμε την ανατολική πλευρά της Πάρνηθας και να περάσουμε από τα Κιούρκα στην Λίμνη Μαραθώνα, και να δούμε τελικά τον ήλιο. Η πρώτη στάση μας για καφέ έγινε μιάμιση ώρα αργότερα στο καφέ που βρίσκεται στη λίμνη Μαραθώνα, όπου δόθηκε και η ευκαιρία για σεμινάριο αλλαγής ελαστικών, στο KTM 990 Adventure του Δημήτρη που είχε πληγωθεί από πρόκα.
Έχοντας μαζί μας όλα τα απαραίτητα, ακόμη και σαμπρέλες, μέσα σε δεκαπέντε λεπτά είχαμε τοποθετήσει νέα σαμπρέλα και απολαμβάναμε τον καφέ μας.

Η συνέχεια δόθηκε με την παρέα να μεγαλώνει σε πληθυσμό, προς τον Βαρνάβα, και το Γραμματικό. Κατευθυνθήκαμε προς το Σέσι και αντικρίσαμε από ψηλά τον Ευβοϊκό ενώ η διαδρομή κινήθηκε παραλιακά, προς τον Λιμνιώνα όπου κάναμε και άλλη μία στάση για ξεκούραση. Έχοντας συμπληρώσει το μεγαλύτερο μέρος του ημικύκλιου, συνεχίσαμε προς Ραμνούς και Μαραθώνα, και το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής μας βρήκε να παίζουμε στους βάλτους του Σχοινιά που – ξεραμένοι αυτοί την εποχή – ήταν ότι έπρεπε για παιχνίδια με την δύναμη του κινητήρα και ντριφτ – στα οποία κανείς δεν είπε όχι! Ο τερματισμός μας που ήταν προγραμματισμένος για την παραλία του Σχοινιά, στην οποία άλλοι προτίμησαν να παίξουν οδηγώντας στην άμμο, άλλοι να επιστρέψουν κουρασμένοι στην Αθήνα από άσφαλτο, ενώ οι πιο “σκληροπυρηνικοί”, απόλαυσαν –ίσως- το τελευταίο τους μπάνιο λίγο πριν κάνουν μία τεράστια βουτιά στην χωριάτικη σαλάτα και στα ψάρια που μόλις προσγειώνονταν στο παραθαλάσσιο τραπέζι τους!