Άλλη μία εκδρομή της σχολής ασφαλούς οδήγησης Ride It ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία, με τους συμμετέχοντες να απολαμβάνουν την βοήθεια των εκπαιδευτών καθόλη τη διάρκειά της. Η έναρξη έγινε από την έξοδο 4 της Αττικής οδού και οι αναβάτες υπό την εποπτεία των εκπαιδευτών της σχολής Ride It, οδήγησαν στον αγωγό του Μόρνου, πάνω από τον Ασπρόπυργο. Από εκεί, η διαδρομή συνέχισε προς το Παλιοχώρι και την εγκαταλειμμένη βάση του Νάτο, και από εκεί, πάνω από τα τσιμέντα της Τιτάν, στο χωριό Πράσινο, την Πάνακτο και την Πύλη. Το πατημένο έδαφος ήταν ιδανικό για οδήγηση μοτοσυκλετών διπλής χρήσης, ενώ κατά τη διάρκεια της διαδρομής, σταματήσαμε για εκπαίδευση σε σημείο που είχαν μαζευτεί νερά. Εκεί οι συμμετέχοντες είδαν ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να περνάμε νερολακούβες και τις παγίδες που αυτές κρύβουν, ενώ όλοι δοκίμασαν αμέσως μετά τον σωστό τρόπο. Από εκεί, συνεχίσαμε περιφερειακά πάνω από την Οινόη για να κατέβουμε κοντά στις Ερυθρές και να πιάσουμε την Οινόη. Η διαδρομή ήταν βατή, ο δρόμος πατημένος και στις συμμετοχές μας είχαμε και enduro μοτοσυκλέτες, αλλά και ένα on/off 125 κυβικών με την μοναδική αναβάτρια. Στην συνέχεια της διαδρομής, αφού ανεβήκαμε στο Αιολικό πάρκο, απολαύσαμε την θέα και ξεκινήσαμε προς τις Ερυθρές. Η θερμοκρασία ιδανική για οδήγηση, ένας ήλιος που μας ζέσταινε στους 18 βαθμούς που έδειχνε το ηλεκτρονικό θερμόμετρο της μοτοσυκλέτας, ενώ σκόνη δεν υπήρχε, παρά το ότι ήμασταν αρκετές μοτοσυκλέτες.
Λίγο πριν τις Ερυθρές, κινηθήκαμε προς μία δύσκολη ανηφόρα με σαθρό έδαφος στο οποίο όσοι αναβάτες επιθυμούσαν, προσπαθούσαν να ανέβουν με την βοήθεια των εκπαιδευτών. Υπήρχε και εναλλακτική διαδρομή, αλλά όλοι έβαλαν τα δυνατά τους και κατάφεραν τελικά να ανέβουν με επιτυχία, άλλοι με περισσότερη προσπάθεια, άλλοι πιο γρήγορα. Σημασία έχει ότι μία δύσκολη ανηφόρα βγήκε με άνεση και όλοι οι αναβάτες ήταν ευχαριστημένοι με το κατόρθωμα αυτό. 

Η τελευταία χωμάτινη διαδρομή περιελάμβανε ένα πέρασμα από τον Κιθαιρώνα. Μπήκαμε στο τελευταίο τμήμα της διαδρομής μέσα στα δέντρα, με το σκληρό χώμα να μας δίνει άριστο πάτημα. Το πετρώδες της διαδρομής που συναντήσαμε λίγο παραπάνω δεν μας ενόχλησε καθόλου, ενώ δεν αντιμετωπίσαμε πρόβλημα με τα ελαστικά των μοτοσυκλετών.
Ωστόσο, λίγο μετά, αρχίσαμε να κατηφορίζουμε για τα Βίλια. Ο καφές στην πλατεία των Βιλίων ήταν απλά η στάση για όσους ήθελαν να τερματίσουν την τετράωρη εκδρομή τους εκεί, ενώ, η σχολή είχε προβλέψει για την επιστροφή από χώμα, συμπληρώνοντας άλλα 80 χιλιόμετρα διαδρομής. Οι πιο “άγριοι” ακολούθησαν στην χωμάτινη επιστροφή που έγινε μέσω του όρους Πατέρας. Ακολουθήσαμε την διαδρομή προς το Αλεποχώρι, οδηγήσαμε προς τα Μέγαρα και ανεβήκαμε ξανά τον Πατέρα από το Καντήλι, διασχίζοντας τις παλιές ακροπολικές ειδικές της Παλαιοκούνδουρας. Από εκεί, κατεβήκαμε πιο χαμηλά, στον Κόρακα, φτάσαμε κοντά στην Μάνδρα, και καταλήξαμε την διαδρομή μας ακριβώς στα διόδια της Ελευσίνας. Μία γκαζιά δρόμος μετά, από την Αττική οδό, μας έδωσε την άνεση να επιστρέψουμε γρήγορα και ξεκούραστα στα σπίτια μας, έχοντας διανύσει 150 χιλιόμετρα καθαρής χωμάτινης διαδρομής, βολτάροντας όλη μέρα μέσα στην Αττική Γη.
Πληροφορίες – Συμμετοχές
www.rideit.gr